Читать книгу Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миңнуллин, Роберт Миннуллин - Страница 3

Галимҗан ул вакытында туган,

Вакытында ләкин үлмәгән.

Үлгән микән, үтергәннәр микән, –

Тик кадерләп беркем күммәгән.

Каберен дә хәтта табалмыйбыз,

Кайда күмелгәнен белмибез.

Эзләмибез, белмим, ни өчендер

Оятыбыздан да үлмибез?!

Ярый әле кайда туганлыгын,

Кайда үскәнлеген беләбез.

Баш ияргә, рәхмәт укырга дип,

Солтанморатка без киләбез.

Явымнар да булмый давылларсыз,

Елгалар да булмый агымсыз…

Була алмас иде безнең тарих

Солтанморат дигән авылсыз.

Галимҗан ул – алтын хәзинәбез,

Ул солтаны газиз халкымның.

Алтын хакы күтәрелә генә…

Юк, бәясе төшми алтынның!

Нишләр идек икән без Галимҗан

Ибраһимов дигән шәхессез?

Аның бөеклеге исбатланган,

Ул көн кебек ачык, бәхәссез!

Аның бөеклеге бүген кирәк!

Моннан соң да кирәк булачак!

Ә бөекләр көн дә тумаячак,

Тусалар да, сирәк туачак!

Галимҗанны бер кат үтерделәр,

Икенче кат үлмәс Галимҗан.

Милләтенең үзе шикелле үк

Ул үлемсез – үлмәс Галимҗан!

«Солтанморат» дигән изге авыл,

Галимҗанның туган урыны!

Суытмабыз синең сукмагыңны,

Тик онытма бөек улыңны!

Шуңа күрә туры килер сиңа

Халкым наказын да үтәргә:

Син яшәргә тиеш, Солтанморат!

Юк, хакың юк синең бетәргә!

Шагыйрь әйткән иде, диярсез бер,

Чорлар үтәр, менә күрерсез:

Үзе үлмәс икән, Галимҗанның

Солтанмораты да үлемсез!