Читать книгу На заснежаны востраў - Анка Упала - Страница 11

І
Электрычка да Стакгольма
10

Оглавление

Ніколі ў жыцці я не пісала хайку, а тут нам задалі напісаць некалькі па-шведску. У мяне атрымалася так:

Бляск асляпляльны.

Птаства бавіцца ў вецці.

Ляжу на траве.


Восень дыхае.

Дождж у барабаны б’е.

Ложак бяссонны.


Асабліва я ўпадабала тыя, што склалі Ніна, Зэйн і Ванг Вэй. У Зэйна хлапчукова-сярдзітае:

Вецер дзьме моцна.

Мора і бераг б’юцца.

Шафёр злуецца.


Маўклівы дзевятнаццацігадовы Ванг Вэй з Шанхая – згуба дзявочых сэрцаў. У інтэрнат часам наведваецца яго дзяўчына. На ягонай шыі – след ад пацалункаў.

Большае стома.

Ты на мяне палюеш.

Холад па целе.


Ніне яшчэ не пацвердзілі яе ўніверсітэцкі дыплом. Яна працуе прыбіральшчыцай у вечаровую і начную змены. Цяжкая фізічна і нізкааплатная работа – для колішняй галоўнай бухгалтаркі радасці мала.

Яркае сонца.

Людзі ляжаць на пляжы.

А мне – на працу.


Другое хайку Ніна склала пра бялюткі пакой, белата якога робіцца асабліва заўважнай, бо ў ім ляжыць чырвоны яблык.

На заснежаны востраў

Подняться наверх