Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 76

Maak gou, Here!

Here, U weet hoe kwesbaar ’n mens is

wat so pas ’n triomf beleef

én daaroor hoog opgegee het.

Dit is asof boosheid juis dán ’n swak plek sien …

en sy slagtande inslaan en nie weer laat los nie.

Dit is dán dat jy onder ’n besembos

gaan lê en wens om dood te gaan.

En hier sit ek nou.

Nee, U sien hoe ek in die skemerte lê –

weer platgeslaan.

Slagoffer van wat tog één keer goed afgeloop het!

Daar is mos mense wat nie vrede het met ander

se nuwe vrede nie. Wat daarvan werk maak

om almal na hulle vlak toe af te trek.

En hulle kry dit reg, Here, hulle kry dit só maklik reg.

Want terwyl ek hier lê, smee ek wraakplanne.

Beplan ek haarfyn hoe ek hulle gaan terugbetaal

vir alles wat hulle aan my gedoen het. Roep ek

U in as medewerker om my op hulle te wreek.

U sien, Here, ek het soos hulle geword.

Hulle het dit toe reggekry …

Neem my gedagtes weg van hulle!

Rig my denke op U. Maak my rustig.

Troos my met die waarheid dat U in beheer is.

Dat U alles weet, dat U ook alles van hulle af weet.

Rus my toe met nuwe voornemens,

vul my kop en my lyf met positiewe planne.

En gee my nuwe krag –

ek kan tog nie so bly lê nie.

Voed my so gou moontlik

met die brood van die lewe,

dat ek dadelik hier kan opstaan.