Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 84

’n Vaste burg is onse God!

O allerhoogste Here, Heerser oor ál wat leef –

groot is u Naam oor die ganse aarde,

verhewe u teenwoordigheid in u skepping!

Ons kom in eenvoud

voor U staan, ons buig

laag voor U.

Hoor ons as ons sing, u Naam ter ere:

By U skuil ons!

By U huil ons!

Ú is ons Here!

Dit is vir ons ’n vreugde dat ons nie hoef

te bulder of te skreeu wanneer ons U eer nie.

U is hiér, hier by ons.

U hoor ons loflied én ons sug.

Ons hoef U nie op te soek nie,

want U gaan nooit weg nie.

Ons hoef U nie te gaan opklop nie,

want U is altyd naby. Teenaan ons.

Daarom is dit ons allertroos, Here,

dat ons by U kan gaan wegkruip.

Dat U ons vrese ondervang

met u buitengewone begrip.

Want U weet alles van storms

en aardbewings, van die enorme

verskuiwings in ons klein wêreld.

En U ken eerstehands die onstuimighede in my lewe –

al die kere dat dit gevoel het asof die berge op my val

en die heuwels my bedek. Wanneer ek daarvan oortuig

was dat die aarde enige oomblik onder my gaan padgee.

Dat ek in die diepsee beland met ’n meulsteen om my nek.

Dan hou U my vas.

En ek klou aan U.