Читать книгу Uit die beek 2020 - Barend Vos - Страница 28

Nuwe tye

“’n Mens gooi ook nie nuwe wyn in ou velsakke nie. As jy dit doen, bars die sakke, die wyn loop uit en die sakke is daarmee heen” (v. 17).

Die Doper se dissipels vra vir Jesus hoekom sý dissipels nie die ou godsdienstige gebruike nakom nie. En Hy antwoord hulle onder meer só: Jy lap mos nie ou klere met nuwe materiaal nie, en jy gooi nie nuwe wyn in ou sakke nie.

Dit is nie meer die “ou tyd” nie; die nuwe het gekom.

Dit is, juis ook vandag, ’n vername strydpunt, dié tussen die handhawers van die oue en die inisieerders van die nuwe. Eietyds versus outyds. Met albei kampe wat woes op mekaar skel. Dit sou nogal vermaaklik gewees het as dit nie was vir die ellendige feit dat hierdie gevegte in die hart van die kerk woed nie. En deur sommige beskou word as ’n geveg om die hart van die kerk nie.

Geleerde mense gebruik geleerde woorde om vir dié soort skermutselings ’n slagveld af te baken. Hulle sê dit handel oor verskille in Skrifbeskouing en/of Godbeskouing en/of kerkbeskouing. Slim woordspeletjies én Woordspeletjies kenmerk hierdie oorlog; allerlei teksverse word heen en weer geslinger. Die Spreukeboek word ’n swaard en Levitikus ’n lans.

Jesus sou sy ontevredenheid hiermee onder meer só uitdruk: “Julle gee tiendes van kruisement, anys en koljander, maar wat volgens die wet van God die swaarste weeg, laat julle na: geregtigheid, barmhartigheid en betroubaarheid” (Matt 23:23).

Ja-nee, dit lyk kompleet of die bruilofgaste so onder mekaar stry dat hulle skoon vergeet om dankbaar te wees. En glad nie meer bly is dat die ou dinge verbygegaan het nie.

____________________

Here, herinner my gereeld aan wat die swaarste weeg – my ego of u liefde, my vaste oortuigings of u oewerlose omgee.