Читать книгу Uit die beek 2020 - Barend Vos - Страница 31

U adres

Net een ding het ek van die Here gevra en dit sal ek najaag: dat ek my hele lewe lank in sy huis mag woon om sy goedheid te belewe en daaroor na te dink in sy tempel (v. 4).

Dit lyk na ’n goeie teks om in die jaar se eerste maand te lees; dit klink selfs ’n bietjie soos ’n nuwejaarsvoorneme, of hoe? In hiérdie trant: Ek sal die Here vra om my te help om vanjaar darem ’n bietjie meer kerk toe te gaan. Om nader aan Hom te lewe. Om meer oor Hom te dink.

Ja, goed, maar hier gaan dit tog om veel meer as ’n stuk vroomheid wat mooi klink. Ons hoor ook die stem van ’n mens wat vol lof is vir ’n Here by wie hy skuil, en die ene vertroue is op ’n God wat Hom herhaaldelik as betroubaar bewys het.

Dit is dus geen wonder nie dat hierdie mens hom tuis voel in die Here se huis. Dat hy vir altyd daar wil bly sodat sy Here se goedheid sy gedagtes kan vul.

Wat ’n voorreg om jou kop en jou hart so vol Goedheid te hê dat daar nie plek vir vrees is nie! Om te weet dat jy die vyand net van ver af sal sien, omdat jou skuilplek jou van hulle afskerm. Jy sal triomfantelik sing; hulle sal magteloos swets.

En dit is, dink ek, die éintlike waarde van hierdie psalm vir ’n nuwe jaar: dat dit ’n belydenis is en nie ’n voorneme nie. ’n Stuk troos en nié ’n blinknuwe plan nie.

O, om te mag weet dat hierdie woorde nie aan die grille en geite van godsdienstigheid hang nie, maar “enkel en alleen” in die genadige trou van God geanker is.

____________________

Ek loof U, Here, dat u adres my tuiskomplek is.