Читать книгу Uit die beek 2020 - Barend Vos - Страница 32

Om ander se taal te praat

Hy sê toe vir hulle: “Kom hier! Kom saam met My, en Ek sal julle vissers van mense maak” (v. 19).

Hier lees ons oor die begin van Jesus se bediening. Onder meer dat Hy die mense in hul sinagoges geleer het, dat Hy mense genees en die evangelie van die koninkryk van God verkondig het.

Besig, bésig was Hy, en dan in daardie mense se agterplaas, om dit so te stel. Dit was trouens ’n kenmerk van Jesus se bediening dat Hy mense in hul eie omgewing en by hul werkplek ontmoet het. Hy het, kan jy sê, hul taal gepraat. Daarom sê Hy aan sy eerste (visserman)-volgelinge dat Hy hulle vissers van mense sal maak – en nié, byvoorbeeld, dat Hy hulle gaan toerus om ambassadeurs vir sy koninkryk te wees nie. Of om gesante van God te word nie.

Paulus sou dit verstaan. “Vir die Jode het ek soos ’n Jood geword … Vir die swakkes het ek swak geword … Vir almal het ek alles geword …” (1 Kor 9:20-22). Hy het geweet dat as hy die ander se “taal” sou praat, hy hul hart sou raak. En dat hy dan in daardie ontvanklike hart die saad van Jesus se koninkryk-evangelie kon plant.

Om jou met mense en hul omstandighede te vereenselwig, was dus nog altyd ’n kernaspek van koninkrykskinders se optrede. En dan nie bloot om strategiese redes (“sodat hulle vir die Koninkryk gewen kan word”) nie, maar om doodgewoon Jesus se voorbeeld te volg.

Só kom koninkrykskinders te wete, vind hulle eerstehands uit, hoe dit is om in iemand anders se skoene te staan. Só, proefondervindelik, leer hulle om ander se laste te dra en op dié manier die Christuswet na te kom (vgl. Gal 6:2).

____________________

Ek hoor as U my roep, Here. Wys my wat ek moet doen, en hoe.