Читать книгу Uit die beek 2020 - Barend Vos - Страница 33

“Ek sal wag”

“Moenie hiervandaan af padgee nie dat ek tog net gou ’n offer voor U kan kom neersit.” Toe sê die Here: “Ek sal wag tot jy terug is” (v. 18).

Hier is nóg ’n roepingsverhaal: Gideon, wat aangesê word om sy mense uit die Midianiete se mag te gaan red. Maar, soos by ongeveer alle geroepenes, word Gideon nie so maklik oortuig nie. Hy sê eers aan die Boodskapper dat Hy ’n fout gemaak het – sy afkoms is gans te nederig hiérvoor. (En later sou hy mos die stukkie vlieswol uithaal, om dubbel seker te maak.)

Maar nou vra hy eers dat die Here hom asseblief sal verskoon sodat hy ’n behoorlike offer kan gaan voorberei. As die Here is wie Hy sê Hy is, sal Hy wag.

Toe gebeur die verstommende: Die Here sê Hy sál wag.

Is dit nie buitengewoon nie? Dit klink so asof Hy afhanklik is van Gideon se insette. So asof Hy nie ’n ander plan sal kan maak as Gideon nie kans sien nie. So asof Hý die verleë Een is. So asof Hy maar só is …

Maar gaan vra gerus vir Abraham en Isak en Jakob, vir Moses en Jesaja en Jeremia, vir Samuel en vir Saulus: Hy is wie Hy is, en as dit beteken dat Hy soms moet vertoef sodat sy kinders nie noodlottig agter raak nie, sal Hy dit doen. Vra Jesus of sy storie oor die verlore seun nie ook iets oor ’n wagtende vader verklap nie.

Nee, Hy is nie afhanklik van enigeen se instemming nie. Hy is bloot desperaat dat sy kinders sal insien dat Hy hul beste belange op sy hart dra. En as dit beteken Hy moet wag totdat dit eendag tot hulle deurdring, sal Hy wag.

____________________

Dit is soos U is – my Here en my God!