Читать книгу Nowa Historia Meksyku - Erik Velasquez Garcia - Страница 39

ROZDZIAŁ III
Okres postklasyczny w Mezoameryce
Tula i Mixtekowie

Оглавление

Mixtekowie okresu postklasycznego znali Quetzalcoatla pod imieniem 9-Wiatr i uważali go za założyciela dynastii rządzących w wielu mixteckich ośrodkach. W kodeksach odnoszą się do Tuli oraz wspominają o władcach tego miasta i najwyższym kapłanie, którego ukazują w szatach Quetzalcoatla. Najambitniejszy z władców regionu Mixteca, 8-Jeleń Pazur Jaguara z Tilantongo, ustanowił przymierze z władcami Tuli dokładnie w chwili, gdy zaczynała się rozwijać jego kariera polityczna i wojskowa. Dokonał pewnych podbojów w imieniu Tolteków i przekazał im jeńców, aby poświęcili ich w ofierze. Oddawszy tę przysługę władcy tolteckiemu, 8-Jeleń przybył do Tuli, której władca 4-Jaguar przedziurawił mu przegrodę w nosie, umieścił w niej przetyczkę będącą insygnium władzy i nadał w ten sposób rangę tecuhtli, czyli najwyższego władcy swojego regionu.

Biorąc pod uwagę datę tych wydarzeń, czyli rok 1045, a także sugestie w kodeksach, że władcami Tuli byli wówczas Nahua, najbardziej prawdopodobna jest hipoteza, iż owym potężnym miastem – którego suweren miał taką władzę, by uzurpować sobie prawo uznawania władcy innej grupy etnicznej i regionu – była Tula w dzisiejszym stanie Hidalgo. Licząc na uznanie władcy Tuli i opierając się na własnej strategii zawierania sojuszy w mixteckich górach, 8-Jeleń usiłował zbudować imperium w regionie Mixteca. Z biegiem lat okazało się jednak, że projekt się nie powiódł i istniały dziesiątki rozproszonych władztw, a model ten trwał aż do hiszpańskiej konkwisty.

W odniesieniu do kryzysu Tuli i jej opuszczenia źródła historyczne i dane archeologiczne są zgodne, że musiało się to stać w latach 1150–1200. Podobnie jak w przypadku Teotihuacan zachowały się ślady wojny i pożogi, które przetoczyły się przez miasto w jego ostatnich dniach. Jeden z takich pożarów zniszczył pałac, który znajdował się u stóp piramidy Quetzalcoatla. Kolonialne źródła historyczne podają, że niektóre grupy Tolteków schroniły się w mieście Culhuacan na brzegach jeziora Texcoco (Tezcoco)61. W ten sposób miał przetrwać wywodzący się od Quetzalcoatla ród, który podobno dał początek Mexikom. Z kolei inna grupa przeniosła się do Doliny Puebli i Tlaxcali i osiedliła się w mieście Cholula.


Ilustracja 3.2 Scena z Kodeksu Bodley: 8-Jeleń otrzymuje w Tuli symbol potwierdzający jego władzę


Należy ubolewać nad skąpymi zasobami archeologicznymi, które dotyczą Choluli, lecz istniejące dane oraz wersje z różnych kronik wskazują, że był to bardzo ważny ośrodek. Cholula pełniła funkcję sprzymierzeńca lub partnera handlowego dla Teotihuacan, przetrwała jego kryzys i przedłużyła istnienie aż do epoki hiszpańskiej konkwisty. Po zajęciu przez Olmeków-Xicalanków (ok. 800 r.) wchłonęła elementy kulturowe z tradycji mixteckich i majowskich. Rody tolteckie, które schroniły się w Choluli ok. 1150 r., współistniały przez pewien czas z Olmekami-Xicalancami, a później weszły z nimi w konflikt, wypędziły ich i przejęły władzę nad miastem.

61

Wśród badaczy nie ma zgody co do pisowni tej nazwy. Oprócz zapisu Tezcoco i Texcoco, które podaje autor rozdziału, stosowany jest także zapis Tetzcoco (przyp. red.).

Nowa Historia Meksyku

Подняться наверх