Читать книгу Каеннар сары иде - Хәсән Туфан - Страница 24

Сибелә чәчәк җилләрдә.

Җилгә очкан чәчәк кебек

Сибелгәнбез илләргә.

Зәйтүн җиргә бөгелгән

Чәчәк җиңел түгелдән.

Безнең хәл дә аермасыз

Җирнең шушы гөленнән.

Гөлнең башлар июе –

Чәчәгем күп диюе.

Йөрәгемнең хәле шундый:

Чәчәк атты сөюе.

Гөлләр җиргә сөрлегә

Чәчәкләре көчлегә.

Мин дә шулай бөгелеп төштем

Шушы гөлләр төслегә.

Көннәр нурлыга бугай,

Гөлнең хәле бик уңай.

Гөлләр өчен кояш ничек,

Безгә дә ирек шулай.

Ис инде, җил, ис инде,

Сиреньнәрне сип инде.

Минем шул сиреньнәр кебек

Сибелер көнем ич инде.

Гөлем сыгылып төште бит,

Чәчәкләре көчле бик.

Әй бу сөю! Минем хәл дә

Шул гөл хәле төсле бит.

Үзебез кара… Йөзебез кара…

Күзем кара дим тагы.

Үзебез кара булсак та,

Әнкәбезнең аппагы…

Саубуллашыйм гөл белән,

Сибелә чәчәк җил белән.

Бер күрергә тилмергәннәр

Бер без түгел – ил белән.

Гөл көтә ай батканын,

Алсу таңнар атканын.

Гөлләр өчен кояш ничек,

Шундый миңа хатларың…

Кошлар сайрый гөлләрдә…

Мин сүз кушыйм кемнәргә?..