Читать книгу Каеннар сары иде - Хәсән Туфан - Страница 36

«Ничек?» дигән һәрбер сорауга

Үз җавабын ачык әйтә фән.

«Нигә? Нигә?» – Боларына әле

Җавап бирә алмый фәлсәфәң.

Тел дигәннең берсен генә түгел,

Бүтәнен дә аз-маз белсәм дә,

Сүз табалмыйм менә: нәрсә соң ул

«Бу дөнья» дип йөргән бу нәрсә?

Гаҗәп гүзәл хәят вәгъдә итә,

Вәгъдә итә… Ләкин алдый бит.

Әйтерсең лә мәңге табылмаслык

Элексирны эзли алхимик.

Галәмдәге «кара упкыннар»

Бу кояшны әгәр упмаса,

Орбитадан чыккан берәр йолдыз

Җирне әгәр бәреп екмаса –

Үсә барыр тормыш, камилләшер.

Камилләшеп беткәч нишләр ул?

Һәр камилдә инкяр орлыгы бар,

Галактикаңны да ишәр ул.

Һәрбер камил – бозыла башлау бит ул.

Төшенепләр булмый һич кенә:

Искерә дә дөнья, яңара ул,

Яңара да тагын искерә.

«Син – чиксез», – ди. Әмма бу чиксезлек

Безнең башка сыймый ничек тә:

Ә нәрсә соң анда – чиксезлекнең

Аръягында, каршы як чиктә?

Дөнья реаль. Ләкин тышы гына,

Ә мәгънәсе? Нәрсә – мәгънәсе?

Абсолютны, иң чын хакыйкатьне

Белеп булмый, дөнья бәндәсе.

Йөз ел үтәр, мең ел, миллион еллар.

Ул чордагы яңа буыннар,

Бөҗәктәге фикер булып кына

Тоелыр сезгә безнең бу уйлар.

Ниндидер бер бөҗәк сәфәр итә

Менә шушы язмам өстендә.

Нинди фикер анда? Ни турында?

Юк, абсолют белмим берсен дә.

Ә син, бөҗәк, кичер, үпкәләмә:

«Кимсетә, – дип, – мине бу язмаң…»

Ә кем белә? Бәлки, адәм аңга

Синең аша үткән, күзалмам.

Мин дә җанлы, син дә җанлы мәхлук,

Ә арада хәзер аерма…

Менә шушы адәм акылы хәлдә

Бу аң искерер дә баермы?..

Чиксезлекне белмим, ни-нәрсәдер?

Белгән заман, чорым бу – дөнья:

Уйлыйм, җырлыйм, фәкать тәэсир алып,

Дөньядагы хәлләр турында.