Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 45

Onvoorwaardelike gehoorsaamheid

Die Here het vir Abram gesê: “Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys.” Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here … Genesis 12:1, 4

Hoe antwoord ’n mens op God se woord? As ons na ’n aantal bekende Bybelkarakters luister, is dit duidelik dat woord en antwoord nooit in ’n vakuum plaasvind nie. Dit vorm deel van ’n intieme gesprek. Dit vind gewoonlik plaas in die ruimte van ’n verhouding. Kom ons begin by Abram.

Presies hoe die gesprek tussen Abram en God verloop het, weet ons nie. Die Bybel voorsien ons nie van besonderhede nie. Dit klink byna soos iets wat skielik uit die lug geval het. Maar dit kon nie so wees nie. Tussen God en Abram moes daar reeds ’n verhouding bestaan het. Hoe die Here gepraat het, word nie vertel nie. Waarvan ons wel seker kan wees, is dat daar by Abram geen twyfel bestaan het dat dit die Here self is wat met hom gepraat het nie.

Wat die Here daardie dag vir Abram te sê gehad het, was iets geweldigs. Ons kan nie vir een oomblik by die lees van ’n paar teksverse ’n idee kry van hoe ontwrigtend dit moes wees nie. God vra van Abram om feitlik alles wat vir hom saak maak, prys te gee – sy familie, sy land, sy gewaarborgde sekuriteit. En dit alles om na die vreemde en onbekende te trek. Waarom? Sodat hy vir ander tot seën kan wees.

En Abram gehoorsaam die Here se stem. Hy argumenteer nie. Hy gehoorsaam. Hoekom? Omdat hy die Here vertrou.

Here help my om U in volle vertroue te gehoorsaam. Amen