Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 46

Sonder U gaan ons nêrens nie!

Toe het die Here gevra: “Moet Ek self saamgaan en vir jou vrede gee?” Toe het Moses vir Hom gesê: “As U nie self saamgaan nie, moet U ons nie van hier af laat wegtrek nie. … Dit is juis deurdat U met ons saamgaan dat ons, ek en u volk, anders is as al die ander volke op die aarde.” Eksodus 33:14 –16

Vir my persoonlik is dit een van die mooiste stukkies kommunikasie tussen God en mens. Dit speel af kort ná die goue kalf-episode. Die atmosfeer is gelade. Senuwees is rou. ’n Groot klomp mense het as gevolg van die volk se ongehoorsaamheid gesterf. Die Here het besluit om nie verder met die volk saam te trek nie. Sedert die uittog uit Egipte was dit die heel grootste krisis, en dit kon op ’n totale rampspoed afstuur. Moses ontmoet die Here in die tent van ontmoeting … en hulle praat met mekaar soos vriende met mekaar praat (Eks 33:11).

Moses se antwoord op God se oordeel is voorbidding; hy tree vir die volk in. Hy pleit vir die volk. En dan volg hierdie stukkie unieke gesprek. Die Here vra vir Moses of Hy self moet saamtrek (waarteen Hy alreeds vantevore besluit het!) Moses se antwoord is aangrypend mooi: As U nie self saamgaan nie, moet U ons nie van hier af laat wegtrek nie. Dit kom maar net daarop neer dat hy nie bereid is om ’n voet te verroer sonder God se teenwoordigheid nie. Ja, die volk hét gesondig, maar hulle bly nog steeds God se volk. God se teenwoordigheid maak die verskil tussen Israel en die heidendom, tussen kerk en wêreld.

Is jý anders as die res van die wêreld omdat jy in God se teenwoordigheid leef?

Here, sonder U wil ek ook nêrens gaan nie. Bly by my! Amen.