Читать книгу Standardy opieki pielęgniarskiej w kardiologii inwazyjnej - Группа авторов - Страница 11
1
Zadania i kompetencje zespołu terapeutycznego w przygotowaniu pacjenta do procedur hemodynamicznych
1.2. Wybrane zabiegi terapeutyczne wykonywane drogą przeznaczyniową
1.2.3. Przeznaczyniowe zamykanie ubytku przegrody międzyprzedsionkowej
ОглавлениеUbytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej (atrial septal defect – ASD) jest jedną z najczęstszych wrodzonych wad serca (3–14%). Przeważnie jest wadą izolowaną.
Wyróżnia się ubytki typu:
■ otworu wtórnego, dołu owalnego (ostium secundum – ASD II), występujący zazwyczaj w miejscu dołu owalnego. Najczęstszy z ubytków przegrody międzyprzedsionkowej;
■ otworu pierwotnego, kanału przedsionkowo-komorowego, (ostium primum – ASD I), umiejscowiony nad zastawkami przedsionkowo-komorowymi;
■ sinus venosus, żyły głównej górnej lub dolnej, (SV-ASD); znajduje się tuż przy ujściu żyły głównej górnej lub żyły głównej dolnej;
■ zatoki wieńcowej, związany z całkowitym lub częściowym brakiem przegrody pomiędzy zatoką wieńcową i lewym przedsionkiem; często związany z przetrwałą żyłą główną górną lewą uchodzącą do zatoki wieńcowej. Najrzadszy z ubytków przegrody międzyprzedsionkowej.
Wskutek zwiększenia przepływu płucnego może dojść do przeciążenia prawego przedsionka i prawej komory.
Podstawowe objawy to: cichy, wyrzutowy szmer nad sercem, najlepiej słyszalny w II lub III lewym międzyżebrzu przy mostku, wynikający ze względnej stenozy tętnicy płucnej, sztywne rozdwojenie II tonu serca. W ASD I może występować szmer niedomykalności mitralnej i/lub trójdzielnej. Konsekwencją istotnego lewo-prawego przecieku są: nawracające zapalenia płuc, niewydolność krążenia, hypotrofia. Powikłaniami – nadkomorowe zaburzenia rytmu, ryzyko zatoru skrzyżowanego, migrena. Obecność ubytku przegrody międzyprzedsionkowej nie oznacza konieczności podjęcia leczenia. Wskazaniami do podjęcia interwencji jest obecność istotnego przecieku przez przegrodę międzyprzedsionkową z przepływem płucnym co najmniej 1,5 raza większym niż przepływ systemowy (Qp/Qs > 1,5), co w badaniu UKG manifestuje się rozkurczowym przeciążeniem prawej komory i prawego przedsionka.
Interwencja może być przeprowadzona na dwa sposoby:
■ zabieg chirurgiczny z bezpośrednim zamknięciem ubytku przy użyciu szwu lub przy zastosowaniu łatki z materiału biologicznego, np. osierdzia, bądź syntetycznego;
■ przezskórne zamknięcie poprzez cewnikowanie serca i zamknięcie ubytku przy użyciu nitinolowego korka Amplatza, (Amplatzer duct occluder – ADO).