Читать книгу Standardy opieki pielęgniarskiej w kardiologii inwazyjnej - Группа авторов - Страница 6

Koronaroplastyka, zwana także angioplastyką naczyń wieńcowych, to zabieg polegający na poszerzeniu zwężonych chorobowo naczyń krwionośnych. Decyzja o konieczności jego wykonania podejmowana jest na podstawie wyniku koronarografii. Koronaroplastykę przeprowadza się bezpośrednio po koronarografii lub, jeśli to konieczne, po odpowiednim przygotowaniu pacjenta. Przygotowanie go do zabiegu koronaroplastyki to nie tylko przygotowanie fizyczne (np. miejsca wkłucia), ale również psychiczne, z uwzględnieniem wieku i możliwości intelektualnych.

Sam zabieg koronaroplastyki przebiega w kilku etapach, a są to:

1. Koronarografia. Okolicę nakłucia dezynfekuje się i znieczula. Po nakłuciu tętnicy wprowadza się koszulkę naczyniową. Specjalnie ukształtowane cewniki umieszcza się w prawej i lewej tętnicy wieńcowej, po czym w kilku wstrzyknięciach, w różnych projekcjach, podaje się środek cieniujący, zwykle od 4 do 7 ml na jedno wstrzyknięcie. W czasie koronarografii tętnice wieńcowe uwidocznione są podczas normalnej pracy serca, tj. w jego skurczu i rozkurczu. Po stwierdzeniu zwężeń w tętnicy i określeniu dokładnie ich położenia następuje kolejny etap.

2. Wprowadzenie po metalowym prowadniku specjalnych cewników zaopatrzonych w balonik i poszerzenie zwężonych tętnic. Po umieszczeniu balonika we właściwym miejscu, wypełnia się go, pod odpowiednim ciśnieniem, solą fizjologiczną z kontrastem. Na ogół jest to od 4 do ok. 20 atm (atmosfer) w zależności od potrzeb. Następnie balonik opróżnia się z płynu i wycofuje.

3. Wprowadzenie do naczynia specjalnego rusztowania, czyli stentu, w celu przeciwdziałania ponownemu zwężeniu tętnicy. Po jego umieszczeniu rozpręża się balonik i przyciska siateczką do ściany naczynia. Po opróżnieniu i wycofaniu balonika stent pozostaje w ścianie, stabilizując naczynie. Wyróżnia się dwa rodzaje stentów: metalowy (bare metal stent – BMS) i powlekany specjalnym lekiem (drug eluting stent – DES).