Читать книгу Intensywna terapia i medycyna ratunkowa - Группа авторов - Страница 38
8
WYBRANE STANY ZAGROŻENIA ŻYCIA
8.2. ZABURZENIA ŚWIADOMOŚCI. ŚPIĄCZKA
8.2.4. ZAPOBIEGANIE USZKODZENIU OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
ОглавлениеCelem nie mniej istotnym od leczenia przyczynowego śpiączki jest zapobieganie uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego. Oto ogólne jego zasady:
✓ Nie należy stosować przetaczania płynów niejonowych. Najkorzystniejsze jest podawanie roztworów zbilansowanych krystaloidów. Pozytywne skutki stosowania soli hipertonicznych nie zostały potwierdzone w badaniach klinicznych.
✓ Stężenie sodu powinno wynosić > 140 mmol/l. Mniejsze stężenie powoduje wzrost gradientu przez barierę krew–mózg i prowadzi do obrzęku mózgu.
✓ Konieczne jest zapobieganie hipo- i hiperglikemii. Hiperglikemia może zwiększyć uszkodzenie tkanki mózgowej przez wzrost kwasicy mleczanowej w o.u.n. Stężenie glukozy > 11 mmol/l (200 mg/dl) powinno być leczone. Hiperglikemia jest dobrze udokumentowanym czynnikiem wpływającym negatywnie na stan neurologiczny i przeżycie pacjentów w stanie krytycznym.
✓ Żywienie należy prowadzić przez sondę. W razie potrzeby stosować leki poprawiające perystaltykę.
✓ Konieczna profilaktyka przeciwzakrzepowo-zatorowa (pończochy przeciwzatorowo-zakrzepowe, heparyny małocząsteczkowe).
✓ Ułożenie głowy w pozycji neutralnej (uniesienie 15–30°), co poprawia mózgowe ciśnienie perfuzyjne.