Читать книгу Сляды волатаў - - Страница 17

Гэтых грацыёзных земнаводных даўжынёю з пядзю, падобных на маленькіх кракадзільчыкаў, можна сустрэць у полі, на ўзлеску, у сухіх барах, на ўзбочынах дарог і пры чалавечым жыллі.

У нас на дачы яшчаркі жывуць пад хляўчуком. На зіму яны затыкаюць сваю норку сухою травою, апалым лісцем і спяць. У красавіку – маі выходзяць з норак, адаграваюцца на вясновым сонцы.

Зеленаватыя, аліўкавыя ці буравата-шэрыя, з цёмнымі палосамі ўздоўж хрыбетніка, у маленькіх чорных крапінках, з зеленаватым альбо белым брушкам, яны палююць на маленькіх жучкоў, павучкоў, конікаў і розных дробных насякомых-шкоднікаў, якія жывуць у агародах.

У чэрвені яшчарка-мама кладзе ў ямку ці неглыбокую норку ад шасці да дванаццаці яек, з якіх неўзабаве з’яўляюцца на свет маленькія яшчарачкі. У жніўні яны ўжо дарослыя і палююць на градах.

Ягорка і Макс навучыліся лавіць яшчарачак, накрыўшы іх зверху далонню. За хвост лавіць яшчарку нельга, бо яна адрывае свой хвосцік, каб уцячы. А калі хвосцік не да канца адарвецца і яшчарка ўцячэ з ім, то вырасце новы хвосцік і стары прыжывецца. І будзе яшчарка з двума хвастамі.

Спачатку яшчаркі супраціўляліся хлопцам, спрабавалі кусацца. Зубкі ў іх маленькія, яны нават дзіцячую скуру пракусіць не могуць. Яшчарка схопіцца за палец і вісіць, падаць на зямлю баіцца.

Хлопцы праверылі, якія з яшчарак плывуны: апускалі ў ванну з вадою. Плаваюць яшчаркі прыгожа, грацыёзна і тады зусім падобныя на маленькіх кракадзільчыкаў. З ванны яшчарка з задавальненнем выпаўзае на падстаўленую руку, бо рука цяплейшая, чым вада, і падрамаць можа на руцэ, ды калі яшчэ выставіць руку пад сонца.

Тыя яшчаркі, якія ўжо пабылі ў руках у хлопцаў, болей не супраціўляліся, калі іх лавілі, і не спрабавалі кусацца. Гэта рабілі тыя, хто папаўся ўпершыню.

Так і сябравалі хлопцы з яшчаркамі, пакуль летнія канікулы не скончыліся. Хлопцы паехалі ў горад, а яшчаркі засталіся бегаць па гародзе, пакуль не захаладае і не прыйдзе час хавацца ім на зіму ў загадзя падрыхтаваную норку, каб праспаць да новай вясны.