Читать книгу Сляды волатаў - - Страница 3

З ЛЮБОЎЮ ДА РОДНАЙ СТАРОНКІ

Алесь (Аляксандр Аляксандравіч) Жук нарадзіўся ў 1947 г. у вёсцы Клешаў Слуцкага раёна, на Міншчыне. У 1970 г. скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў рэдактарам выдавецтва «Мастацкая літаратура», намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Маладосць». У 1980–1986 гг. быў галоўным рэдактарам газеты «Літаратура і мастацтва». У 1986–1990 гг. працаваў сакратаром Саюза пісьменнікаў БССР, у 1990–1997 гг. – намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Полымя». У 1997–2002 гг. – галоўны рэдактар часопіса «Нёман». У 2003–2005 гг. – галоўны рэдактар часопіса «Беларусь». Памёр 15 кастрычніка 2022 г.

Апавяданні пісьменніка друкуюцца з сярэдзіны 1960-х гг. Першая кніга – «Асеннія халады» – пабачыла свет у 1972 г. Маладога празаіка адразу заўважыла літаратурная крытыка ў Мінску і Маскве. Творы Алеся Жука пачалі перакладацца на розныя мовы. Выйшлі кнігі «Паляванне на старых азёрах», «Зоркі над палігонам», «Не забывай мяне», «Паляванне на Апошняга Жураўля» і інш. Па некаторых творах былі пастаўлены кінафільмы і спектаклі.

Пісьменнік – лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь імя Якуба Коласа, літаратурнай прэміі імя І. Мележа, Нацыянальнай літаратурнай прэміі Рэспублікі Беларусь.

Кніга «Лаві зайца!», якую Алесь Жук напісаў у канцы свайго жыцця, нагадвае размову дзядулі з унукам і ўвогуле са сваімі нашчадкамі пра родную прыроду, яе неўміручасць. Але – і гэта тонка падкрэслена на старонках апавяданняў, нарысаў, што склалі кнігу, – вечнасць прыроды залежыць ад чалавека, ад яго разумнага стаўлення да жывёл і раслін, рэк і азёр, паветра, да нашай роднай зямлі. Любоў да Айчыны, да багаццяў, якімі спрадвеку яна адорана, – гэта ў тым ліку і вялікая праца, вялікі клопат пра зберажэнне гэтых багаццяў. Клопат як дарослых, так і дзяцей!..