Читать книгу Wybierz szczęście - Sonja Lubomirsky - Страница 24

Niektórzy z nas nie są trochę nieszczęśliwi, ale cierpią na kliniczną lub prawie kliniczną depresję. Jeśli oceniasz swój poziom szczęścia na 4 punkty albo niżej lub jeśli czujesz się nieszczęśliwy przez dłużej niż parę tygodni, to zachęcam cię do zrobienia kolejnego testu diagnozującego - na skalę depresji. (Jeśli oceniasz się wyżej na skali szczęścia, możesz pominąć ten test). Test na skalę depresji zabierze ci mniej niż dziesięć minut. To minuty, które mogą się okazać bezcenne.

Poniżej znajdziesz zestandaryzowany, powszechnie stosowany kwestionariusz nazywany skalą depresji Centrum Badań Epidemiologicznych (w skrócie CES-D, od Center for Epidemiologic Studies Depression Scale). Istnieje wiele narzędzi służących do mierzenia stopnia depresji, ale skala CES-D jest zalecana szerokiej populacji (to jest: nieklinicznej i nieleczonej psychiatrycznie). Przeczytaj instrukcję, zaznacz swoje odpowiedzi na skali i zmierz swój stopień depresji.

SKALA DEPRESJI CENTRUM BADAŃ EPIDEMIOLOGICZNYCH

Instrukcja: Poniższy zestaw pytań odnosi się do twoich odczuć i zachowań w minionym tygodniu. Zaznacz na skali, jak często w ostatnim tygodniu odczuwałeś i robiłeś to, czego dotyczą pytania.

0	1	2	3
rzadko albo wcale (przez mniej niż 1 dzień)	sporadycznie, od czasu do czasu (przez 1–2 dni)	przez umiarkowaną ilość czasu (przez 3–4 dni)	przez większość czasu (5–7 dni)

.......1. Przejmowałeś się sprawami, które zwykle cię nie martwią.

.......2. Nie miałeś apetytu.

.......3. Nie mogłeś się uwolnić: od smutku mimo pomocy rodziny i przyjaciół.

.......4. Czułeś, że nie jesteś lepszy od innych ludzi. (X)

.......5. Trudno było ci się koncentrować: na tym, co robiłeś.

.......6. Odczuwałeś depresję.

.......7. Czułeś, że wszystko, co robisz, kosztuje cię sporo wysiłku.

.......8. Patrzyłeś w przyszłość: z nadzieją. (X)

.......9. Wydawało ci się, że twoje życie jest porażką.

......10. Miałeś lęki i obawy.

......11. Spałeś niespokojnie.

......12. Byłeś szczęśliwy. (X)

......13. Rozmawiałeś z innymi mniej niż zwykle.

......14. Czułeś się samotnie.

......15. Ludzie byli wobec ciebie nieprzyjazni.

......16. Cieszyłeś się życiem. (X)

......17. Miałeś ataki płaczu.

......18. Odczuwałeś smutek.

......19. Czułeś, że ludzie cię nie lubią.

......20. Nie mogłeś ruszyć do przodu.

Jak policzyć punkty?

Krok 1: Punkty przy pytaniach 4, 8, 12 i 16 (tych z oznaczeniem „X”) licz „odwrotnie” -jeśli wpisałeś 0, przekreśl je i wpisz w to miejsce 3; jeśli wpisałeś 1, zamień to na 2; jeśli wpisałeś 2, zamień to na 1; jeśli wpisałeś 3, zamień to na 0.

Krok 2: Po odwróceniu punktacji przy wskazanych pytaniach zsumuj ilość punktów za wszystkie dwanaście pytań.

Twoja całkowita punktacja stopnia depresji wynosi...... Data:..................

Twoja całkowita punktacja stopnia depresji wynosi...... Data:..................

Twoja całkowita punktacja stopnia depresji wynosi...... Data:..................

Mogłeś uzyskać od 0 do 60 punktów. Jeśli masz 16 punktów lub więcej, psychologowie uznaliby, że cierpisz na depresję. Im więcej punktów, tym głębsza depresja:

 16-20 punktów - łagodna depresja,

 21-25 punktów - umiarkowana depresja,

 26-60 punktów - głęboka depresja.

Wyniki testu na skalę depresji są uzależnione od chwilowych wahań twojego nastroju bardziej niż wyniki testu na skalę poziomu szczęścia, dlatego robiąc test kilkukrotnie, spodziewaj się, że wyniki będą za każdym razem nieco inne, nawet w odstępach tak krótkich jak dwa tygodnie.

Jeśli obecnie cierpisz lub kiedykolwiek cierpiałeś na depresję, to nie jesteś sam. Badania pokazują, że 15 procent ludzi (w tym 21 procent kobiet) w USA popadło na którymś etapie życia w kliniczną depresję. Połowa pozostałej części społeczeństwa przechodziła sporadyczne łagodne depresje, zwykle w rezultacie poważnych kryzysów życiowych: złamane serce, śmierć ukochanej osoby, porażka w karierze zawodowej, strata finansowa. Co więcej, na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat znacznie obniżył się przeciętny wiek, w jakim ludzie popadają w pierwsze stany depresyjne. Być może trudno w to uwierzyć, ale spośród wszystkich dolegliwości to właśnie depresja zbiera w USA największe żniwo. (W skali całego świata depresja jest czwartą przypadłością pod względem liczby lat, o jaką zostaje skrócone życie w zdrowiu. Wyżej w tym rankingu są: powikłania poporodowe, dolegliwości układu oddechowego, takie jak przewlekła obturbacyjna choroba płuc oraz HIV). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) prognozuje, że w roku 2020 depresja stanie się drugą główną przyczyną zgonów na całym świecie i będzie dotykała trzydziestu procent dorosłej populacji.

Wielu ekspertów jest przekonanych, że problem depresji urósł do rangi epidemii. Niektórzy szacują, że kliniczna depresja jest dla społeczeństwa dziesięciokrotnie bardziej uciążliwa niż sto lat temu. Jest prawdopodobne, że tę tendencję napędza kilka czynników. Po pierwsze, obecnie większość ludzi oczekuje od życia więcej niż kiedykolwiek wcześniej; wierzymy, że możemy dokonać wszystkiego i spotyka nas wielkie rozczarowanie, kiedy rzeczywistość okazuje się daleka od naszych wygórowanych ambicji. Po drugie, nasza indywidualistyczna kultura każe nam samotnie stawiać czoło stresowi oraz problemom i narzuca przekonanie, że za mankamenty i porażki powinniśmy winić wyłącznie siebie samych. Coraz bardziej odczuwalny jest brak stabilności zatrudnienia, co wywołuje dodatkowy stres w naszym współczesnym życiu. Lecz być może największym powodem depresji jest rozluźnienie więzi społecznych. W porównaniu z poprzednimi pokoleniami, czujemy się znacznie mniej związani z rodziną i ogólnie społeczeństwem. Dlatego często nie mamy się na kim wesprzeć, a naszych upadków nie amortyzuje tak silnie sieć silnych i bliskich kontaktów z innymi ludźmi. Wszystkie te czynniki razem wzięte powodują, że w dzisiejszych czasach popadamy w kliniczne depresje częściej niż kiedykolwiek wcześniej.

Jeśli uzyskałeś punktację kwalifikującą cię do grupy osób dotkniętych depresją, zachęcam cię do odwiedzenia specjalisty w dziedzinie zdrowia mentalnego - psychiatrę, psychologa klinicznego lub licencjonowanego doradcę - i omówienia z nim możliwości terapii, w tym psychoterapii oraz leczenia przy użyciu środków antydepresyjnych. Depresja, zarówno umiarkowana, jak i głęboka, wymaga pilnej opieki specjalisty. Jeśli cierpisz na depresję, skorzystaj ze strategii budowania szczęścia, które omawiam w drugiej części książki. Ponadto jeśli znalazłeś się w przedziale punktów kwalifikującym cię do grona osób mających depresję, od razu przejdź do postscriptum („Jeśli jesteś w depresji”), a dopiero potem zapoznaj się ze strategiami budowania szczęścia - w ten sposób szybciej dowiesz się, jak zastosować program budowania szczęścia do swoich indywidualnych symptomów, uczuć i potrzeb.