Читать книгу Москва – Афон. Mosca – Athos. Moscow – Athos. Μόσχα – Άθως - Александра Крючкова - Страница 17
Музыка наших объятий
Оглавление«Обнимаю крепко…»
Ещё крепче, сильнее… обними же, смелей,
И последний – первым станет сегодня, —
Я чувствую тебя ближе собственной кожи,
Я знаю тебя дольше одной жизни,
Алхимия – божественная наука, воистину,
Но Данте никогда не встречал нас в Аду —
Так смелее! Виваче! Аллегро! Крещендо!
La musica degli abbracci
«Un abbraccio forte»
Magari… più forte… abbracciami, forza!
E l’ultimo diventa il primo già oggi.
Ti sento più vicino della propria pelle,
Ti conosco da più di una vita, ti giuro,
L’alchimia è una scienza divina,
Ma Dante non ci ha mai incontrato all’Inferno,
E quindi… Più forte! Vivace! Crescendo!
Music of our hugs
«I hug you tightly…»
It would be nice tighter… so hug me, be bold,
and the last one will be the first right today!
I feel you closer than my own skin…
I’ve known you longer than our lifetime…
Alchemy is a divine science, indeed,
but Dante never met us in Hell,
so be brave! Vivace! Allegro! Crescendo!
Η μουσική των αγκαλιών μας
«Σε αγκαλιάζω σφιχτά…»
Αγκάλιασέ με πιο σφιχτά, πιο δυνατά,
πιο τολμηρά,
και ο τελευταίος θα γίνει σήμερα ο πρώτος, —
σε νιώθω πιο κοντά από το ίδιο μου το δέρμα,
σε ξέρω περισσότερο από μια ζωή.
Η αλχημεία θεϊκή επιστήμη είναι, πράγματι,
αλλά ο Δάντης ποτέ δεν μας συνάντησε
στην Κόλαση —
επομένως, να είστε τολμηροί!
Vivace! Allegro! Crescendo!
