Читать книгу Жыцьмем - Анатоль Вярцінскі - Страница 11

Вершы апошніх гадоў (1997–2011)
Калі гвалтуюць Айчыну…

Грудзьмі тулюсь к ёй, як да матчыных грудзей.

I калі здзекваецца нада мною хтосьці —

Над Бацькаўшчынай здзекваецца ён маей,

Калі ж над ёй – мяне тым крыўдзіць найцяжэй.

Янка Купала

О Русь моя! Жена моя!..

Аляксандр Блок

Так, кожны гвалт – злачынны.

Справа рук сатаны.

Але гвалт над Айчынай —

гвалт двайны, трайны.

Калі гвалтуюць Айчыну —

гвалтуюць тваю жанчыну,

гвалтуюць маці тваю,

гвалтуюць тваю радню,

гвалтуюць цябе самога,

кроўны пачатак твой,

існасць тваю, твайго Бога

(змагаюцца Бог з сатаной).

I з гэтым гвалтам мірыцца —

сябе самога забыць,

найбольшаму злу скарыцца,

найгоршым адступнікам быць.

Калі гвалтуюць Айчыну —

мужчына, будзь мужчынам,

яе ратаваць ідзі,

яе заслані грудзьмі.

Няма вышэйшага чыну —

няма і не было, —

чым бараніць Айчыну,

калі ёй робяць зло.

1998