Читать книгу Жыцьмем - Анатоль Вярцінскі - Страница 18

Мужчынам прасцей тут – у іх кулакі, жаўлакі.

Дый глоткі у іх зладжаны крыху іначай.

А жанчыне як быццам гучна крычаць не з рукі.

I жанчына… Жанчына, гляджу, проста плача.

Слёзы горка ўцірае на плошчы яна.

Неяк збоку, самотна, адна…