Читать книгу Uit die beek 2020 - Barend Vos - Страница 66

Hy is wat Hy is

“Ag, Here, ek het dit geweet … U sien maklik af van die straf wat U aangekondig het” (v. 2).

Dinge werk nie altyd uit soos geroepenes dit wil hê nie. Wanneer daar dus sukses kom, is die vreugde en dankbaarheid groot. Hulle het my gehóór! word daar dalk gesê. Hulle het regtig gemaak soos die Here wou hê – prys sy Naam!

Stel jou dus Jona se oorstelptheid voor toe die onwaarskynlike gebeur en die groot stad Nineve, koning en al, tot inkeer kom. Maar sien dan dat jy heeltemal verkeerd is: Jona is nie bly nie, nie eens naastenby nie. Inteendeel.

’n Mens kan net jou kop skud. Sy harde werk word beloon – en hy wil dit nie hê nie. Sy prediking dra ryke vrug – en hy keer sy rug daarop. Wat wil jy dan hê, Jona?

’n Kwaai God. Vuurspuwend. Onbuigsaam. Haatdraend. Dit is waarop Jona gehoop het. Maar toe leer ken hy ook in Nineve die Een wat hy reeds in sy eie land geken het: die “genadige en barmhartige God, lankmoedig en vol liefde”. Jona hou nie van Hom nie. Hy vat die pad, hoogs ontevrede, en gaan sit dikmond buite die stad en wag. Miskien is God tóg soos hy wil hê Hy moet wees …

Hy is toe nié. Hy is dit nooit nie. Hy sal dit ook nie word nie. Hy is wat Hy is.

Maar hoe is Jona dan? Het hy nie iets uit sy aanvanklike drostery geleer nie? Die storm, die vis-episode? Die tweede kans?

Jona sê hy ken hierdie God. Maar glo hy ooit wat hy met soveel drif verkondig? Gló hy in hierdie God wat hy ken?

____________________

Herinner my gereeld aan hoe U is, Here. Barmhartige, omarm my. Want U weet hoe ek is.