Читать книгу Яшьлегем тугае - Фаиль Шафигуллин - Страница 18

Кораб боз кием киенеп,

Тимер күкрәген киереп,

Илтифатсыз бара бирә –

Боз диңгезен яра бирә,

Үзе һаман, сузып-сузып, гудок бирә:

«Сагынгансың, әйдә, Семён, кайтыйк өйгә!»

Яр буенда ялгыз кабер,

Мәңге саклый аны хәтер…

Шауламый су,

Җил түгел бу –

Курку белмәс ир сүзләре:

«Минем өем – Россиянең диңгезләре…»

Пароходлар, сузып-сузып, гудок бирә,

Монда, никтер, күзгә һаман яшьләр килә.