Читать книгу Яшьлегем тугае - Фаиль Шафигуллин - Страница 28

Бер бит шигырем суга төште минем,

Йөргән чакта диңгез яры буйлап.

Зәңгәр язуларны юып алгач,

Зәңгәрләнде диңгез гүя ныграк.

Түзәлмәдем, дәштем диңгезгә мин,

Хәсрәтләнеп, телгәләнеп бәгърем:

«Нигә соң ул бөек тирәнлеккә,

Нигә соң ул? Бир, кире бир шигырем!»

Чайкалды да әкияттәге сыман

Төсен бозды зәңгәр киңлек менә.

«Мин музыка язам, – диде диңгез, –

Юләр малай, синең сүзләреңә».