Читать книгу Яшьлегем тугае - Фаиль Шафигуллин - Страница 31

Төне-көне салкын яңгыр,

Томан сарган җирен-күген.

Көзге ямьсез давылларда

Ничек сынмый калган бу гөл?

Кар-бураннар уйный кырда,

Бәйрәм итә рәхимсез кыш.

Хәтерләтеп апрель кичен,

Ничек матур көлә бер кыз.

Яланнарда катлам карлар…

Ай-һай озын булды бу кыш.

Барыбер килә яз ди микән –

Бигрәк иртә сайрый бер кош.

Алтын иген шаулый кырда,

Җете зәңгәр күкләр хәзер.

Мондый көндә кешеләрне

Кайгыларга салмыйм әле, –

Дигән сыман посып тора

Тау астында ялгыз кабер.