Читать книгу Шигырьләр / Стихи (на татарском языке) - Габделджаббар Кандалый - Страница 26

Мөнаҗәтне яза-яза,

Каләм тоткан кулым тала.

Күземдин канлы йәш ага –

Хәсрәтеңдин, әйа җаным!

Асыл кошны тотар идем,

Тирәк төбенә [лә] кунса;

Сагъәт саен күрәр идем,

Сән җаныйдин әмер булса.

Сәлам яздым сәнең артдин,

Сәне күрмәклекем сартын[377].

Иякләрең кызыл алтын –

Ушал кыйлмыш сәне Мәүля[378]!

Күн итекдер аягымда,

Көмеш йөзек бармагымда,

Йәшләр түгел – кан елаймын

Сәне сагынган чагымда.

Гозер сүзем шулдыр, җаный:

Бүтән йарга дашлап китмә;

Бу мөнаҗәт барып йиткәч,

Сүләшүгә мохтаҗ итмә.

Биек мәсҗед манарасы,

Ялтырыйдыр тәрәзәсе,

Бу дөньяда кауышмасак,

Утта янсын заманасы.

Иртә торып тышка чыкдым,

Кошлар очты оядин ла,

И җаныем, бергә сорыйк

Кауышмакны Ходадин ла…