Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 170

Kiedy pojawia się u mnie pacjent doświadczający zazdrości lub zawiści, moja intuicja kreśli przede mną następujący obraz: osobę tę otacza bezkresne niebo, ale jest ona uwięziona w klatce bez okien, wypełnionej szkodliwymi oparami – niezmierzone przestrzenie ma na wyciągnięcie ręki, ale nie może ich poznawać. Moim zadaniem jako energopsychiatry jest pomóc takim ludziom (być może również i tobie) odzyskać kontakt z czymś potężniejszym od krótkowzrocznej negatywności – z poczuciem ducha, które przeciwdziała toksycznemu wpływowi złych emocji.

Różnica między nami a naszymi dawnymi przodkami jest taka, iż nasz mózg szczęśliwie rozwinął się na tyle, że zamiast wyłącznie reagować na emocje, możemy dziś podjąć świadome działania na rzecz ich przekształcenia. Trwało to ponad trzy i pół miliona lat (przypuszcza się, że tak długo żyją na świecie człowiekowate), ale w końcu dotarliśmy do końca tej długiej drogi. Na ten przełom adaptacyjny składa się między innymi poznanie duchowego znaczenia zazdrości i zawiści oraz ich roli w motywowaniu nas do budowania poczucia własnej wartości. W moim przekonaniu świadomość duchowa odgrywa bardzo istotną rolę w tym procesie. Dlaczego? Ponieważ poczucie własnej wartości nie jest wyłącznie wytworem świata materialnego. Aby nabrać wiary w siebie, trzeba dostrzec wartość we wzmacnianiu intuicyjnej więzi z siłą wyższą, w kultywowaniu własnej szczodrości i wzbogacaniu własnej duszy. Człowiek powinien być na tyle dojrzały duchowo, aby rozumieć znaczenie zwycięstwa miłości nad negatywnością i pojąć rolę tego zwycięstwa w podnoszeniu naszej wrażliwości na siebie nawzajem. Właśnie ta wrażliwość jest źródłem prawdziwego poczucia własnej wartości. Jeżeli ograniczysz się do własnego małego „ja” i oddasz się w objęcia zazdrości i zawiści, zaprzepaścisz szansę pełnego wykorzystania własnego potencjału i znajdziesz się na straconej pozycji. Aby tego uniknąć, powtarzaj mantrę, której nauczył mnie mój nauczyciel duchowy: „Jestem potężniejszy od wszystkiego, co we mnie małe”. Regularne powtarzanie tych słów pozwoli ci (tak jak pozwala mi) zachować świadomość własnej wielkości.

W Biblii, ale także w innych świętych tekstach, o zazdrości i zawiści mówi się bardzo dużo. Wystarczy przytoczyć przykład Kaina, pierwszego zabójcy, który morduje brata po tym, jak Bóg bardziej przychylnie ocenił dar Abla. Według Księgi Rodzaju Bóg wypędził Kaina z Edenu, kierując do niego słowa: „Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi”[15]. Dante opisuje w Boskiej Komedii zawistnych ludzi, którzy mają oczy zszyte drutem. Jest to kara za grzeszną przyjemność, jaką czerpali z poniżania innych. Kreślenie wizji surowej kary nie jest jednak metodą wyzwolenia nikogo ze szponów tych emocji. W moim przekonaniu zazdrość i zawiść już same w sobie w bardzo istotny sposób ograniczają wolność człowieka. Rozwój duchowy jest znacząco utrudniony, jeżeli jest się tak ograniczonym emocjonalnie.