Читать книгу Rachunkowość finansowa z uwzględnieniem MSSF - Группа авторов - Страница 38

Podstawowym parametrem pierwotnej wyceny inwestycji niefinansowych jest cena nabycia, obejmująca cenę zakupu powiększoną o wszelkie koszty bezpośrednio związane z transakcją zakupu, np. opłaty za obsługę prawną, podatek od zakupu nieruchomości [MSR 40, par. 20]. Zgodnie z MSR 40, jeśli płatność za nieruchomość jest odroczona w czasie, ceną nabycia jest równowartość ceny płatnej w gotówce. Różnica między ceną gotówkową a łączną kwotą płatności ujmowana jest jako koszt z tytułu odsetek w okresie kredytowania [MSR 40, par. 24]. Takiego rozwiązania nie podaje polskie prawo bilansowe.

W przypadku nieruchomości czy wartości niematerialnych i prawnych o charakterze inwestycyjnym obok ceny nabycia kategorią pierwotnej wyceny może być także koszt wytworzenia (dotyczy obiektów wytwarzanych we własnym zakresie) [MSR 40, par. 20].

Ustawa o rachunkowości z kolei nakazuje ujmowanie nabytych inwestycji w cenie nabycia lub cenie zakupu, jeżeli koszty przeprowadzenia transakcji nie są istotne [uor, art. 35 ust. 1]. W takim przypadku koszty związane z nabyciem inwestycji mogą być wprost odnoszone na wynik finansowy (jako pozostałe koszty operacyjne) w okresie, w którym zostały poniesione.

Ewidencję wprowadzanych do ksiąg rachunkowości inwestycji przedstawia schemat 3.20.

Schemat 3.20. Wprowadzenie do ewidencji pozyskanych inwestycji niefinansowych

Objaśnienia

(1) – zakup inwestycji,

(2) – wniesienie inwestycji w formie aportu,

(3) – otrzymana darowizna w postaci elementu inwestycji,

(4) – przyjęte inwestycje na podstawie umowy leasingu finansowego,

(5) – przyjęcie inwestycji wytworzonej we własnym zakresie.