Читать книгу Choroby wirusowe w praktyce klinicznej - Группа авторов - Страница 60

W skali świata za najważniejsze czynniki wirusowego zapalenia mózgu uznawane są alfaherpeswirusy (HSV i VZV), a w przypadkach o zidentyfikowanej etiologii najczęściej wykrywany jest HSV-1 – średnio w 20% (2,9–60% w zależności od ośrodka prowadzącego obserwacje). Przypadki HSE wykrywane są na całym świecie, nie obserwuje się sezonowości zachorowań. Przenoszenie wirusa opryszczki zwykłej odbywa się głównie przez kontakt bezpośredni, ze szczególnym uwzględnieniem zakażeń okołoporodowych. Szacuje się, że ciężkie zakażenie uogólnione HSV (w 70–85% powodowane przez HSV-2) dotyczy 1 noworodka na 3200–70 000 żywych urodzeń, z czego u 30–60% rozwija się HSE. Zakażenia okołoporodowe obejmują około 20% wszystkich przypadków HSE. Zapadalność na opryszczkowe zapalenie mózgu u dzieci starszych i osób dorosłych uzależniona jest od statusu socjoekonomicznego: im jest on niższy, tym wcześniej i częściej obserwuje się epizody HSE. Notuje się także zwiększoną liczbę zachorowań w 2 grupach wiekowych: 5.–20. rż. (30% przypadków HSE) oraz po 50. rż. (50% przypadków HSE). Śmiertelność w przebiegu HSE jest bardzo wysoka i sięga 30% w przypadku wdrożenia leczenia oraz 70–80% u pacjentów nieleczonych.

Wirus ospy wietrznej i półpaśca, w odróżnieniu od HSV-1 i HSV-2, przenosi się drogą kropelkową i w przebiegu zakażenia pierwotnego rozprzestrzenia się bardzo skutecznie (80–90% ryzyka infekcji przy kontakcie z osobą uprzednio niezakażoną). Ryzyko przeniesienia infekcji drogą kontaktu bezpośredniego od osoby chorej na półpasiec wynosi 20–40%. Powikłania neurologiczne ospy wietrznej u dzieci są rzadkie (1/3000–10 000 przypadków ospy wietrznej).