Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранные произведения - Нури Арсланов - Страница 68

Шагыйрь гомере кыска була, диләр,

Әйбәт кеше, диләр, гомерсез.

Әйтсәм әйтим, моны минем яшьтә

Ишетүе шактый күңелсез.

Хәер, әгәр чынлап шулай булса –

Үлгән булыр идем мин күптән.

Кургаш тәнем җиргә тарта мине,

Ә шигърият – төшерми күктән!

Бөек Сәгъди йөздән артык торган, –

Мең ел инде – яши һаман да:

Тел тидереп кара, күп яши дип, –

Замандаш ул һәрбер заманга!

Яхшылыкка түгел – озаклады

Дип әйткәннәр әйтер, ни чара?!

Тик Сәгъдиләр яшен яшәтмичә

Ясамый тор, үлем, ишарә.