Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 49

Ятам ярда. Тыныч дәүләт сыман.

Баш очымда шаулый тупыллар.

Баш очымда Идел әкият сөйли.

Йөрәгемне юа дулкыннар!

Якты. Тыныч. Иркен! Әйтерсең лә

дөньяның бу кыл бер уртасы.

Кочагыңа ал да эрет мине,

Җил һәм Кояш Республикасы!

Киңлекләрдә җәй патшалык итә,

Иделемдә – җәйге аккордлар.

Гомерем җәе. Тугыз баллы кояш

җирнең йөзен ничек балкыткан!..

Шырпы сызам, ярда учак ягам,

көнгә кушам учак яктысын,

ә ут бии алтын елан кебек,

офыкларга сузыла чаткысы.

Чикерткәләр һәм бөҗәкләр шыла

үләннәргә. Дөрли җир уты!..

Кабатланмас мизгел. Гасырның бу

бер күз ачып йомган минуты.

Истәлектән сары һуннар калка,

үрә тора Чыңгыз атлары…

Кояш шаһит! Өзәңгесен тартып

Ишетелә кешнәп чапканы…

Китә бар да учак уты белән,

кайта бар да иске урынына.

Кояш карый тугыз баллы белән,

Идел җиле йөзгә борыла.

Учакны мин кыйныйм таяк белән,

һәм чик куям шунда мин утка!

Чалкан төшеп җирнең җилкәсенә,

тынычланып йөзәм офыкка.

Мин үземә үзем тыныч дәүләт;

сугыш ачмыйм, утлар гүләтмим.

Һәр пунктка ашыгып имза куймыйм

һәм танымыйм һәрбер дәүләтне!

Җир өстендә тора изге сәгать,

күкләр тып-тын. Гадел минутлар!

Һәм, кыйбласын онытып, офыгында

тугарылып ята болытлар…

Әйтерсең лә җирдә тәмуглар юк,

кыерсытмый кешене кешеләр;

сагыш та юк, кара каргыш та юк,

бар кешеләр бер үк төслеләр…

Син дә мине күптән кичергәнсең,

онытылган бөтен ваклыклар…

Иделдә җәй.

Җирнең яртысында –

Җәй патшалык иткән вакытлар!