Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 64

Көзге кара төндә мин, мосафир,

үзем белән калгач бергә-бер,

төн эченнән тавыш бирде бер кош:

«Сәлам!» – диде гүя кемгәдер…

Шомлы җилдә шаулап куйды әрем,

җылымса җил урман куеныннан

абагалар исен алып килде

мезозойлар чоры ягыннан…

Төн түренә очып барышы иде, –

юл сорадым иптәш коңгыздан.

Карадым мин шунда нәкъ түбәмдә

чаткыланып янган йолдызга.

Таныйсыңмы әллә, Сириус, мине?

Мәңгелекнең якты мизгеле

тып-тын гына балкый, ә күңелгә

кычкырып ла янган шикелле ул,

ерактагы Максат шикелле!..

Галәм коесында талир тәңкә

өмет бирде сүнгән күңелгә:

йөргән чакта шушы яссылыкта,

юк,

ялгыз түгел,

ялгыз түгел кеше бу Җирдә!