Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 52

Тупыллар һәм таллар арасында

Олы юлдан читтә бер йорт бар.

Ул – туган йорт. Таң алдына чаклы

Түбәсенә коела йолдызлар.

Җир кайгысын атып, хыялымда

Карыйм аңа болыт өстеннән.

Нинди киңлек! Ә ул җиргә сеңгән,

Нокта гына җирдә, мескенем!

Нокта гына! Ул да дөнья куа:

Ачыла да ябыла капкасы;

Ачыла да ябыла…

Дөнья куып,

Әнкәемнең инде чал башы…

Җиргә бәйле. Дәшә буразналар,

Тәрәзәгә килә җир язы.

Тормыш кыры синең кулны көтә:

Ни чәчсәң бит шуны урасы!..

Иске юлдан, тәпиләрен тартып,

Үкси-үкси кайта кыр казы.

Алар җырлый һаман иске җырны.

(Заман тавышы ятмы аларга?..)

Чалкан төшеп йолдыз санап ята

Галәм җене каккан малайлар…

Җиргә бәйле ул йорт. Буразнага,

Казыкларга бәйле. Тумыштан…

Тупыллары аның антеннадай,

Йолдызлардан тота тавышлар.