Читать книгу Күңел тарихы. Шигырь. Том 8. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 6

Артык үкенүләр булмасынга,

Булу кирәк сабыр күңелле.

Язмышыңа син бит хуҗа түел,

Үлчәп сөйләү кирәк сүзеңне.

Кеше язмышыны кагылганда,

Гөнахларны уза алдашу…

Киләчәккә яралары булып,

Эзсез генә hичтә калмас ул.

Өметләрнең җимерелүләре,

Исраф булган сөю язлары.

Үкенепме яки җиңел уйлап,

Язмышларга диеп язганы.

Тирәнлеген күңел хәсрәтен,

Яра салган аңлый алырмы…

Бер гәепсез итеп үзен сизеп,

Җәзә алмый гына калырмы.