Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 1

Йолдыз күзли Урал түбәләре,

Итәкләре – яшел хәтфәдән;

Ата-бабам зәвыкларын әйтәм –

Матурлыкка сыенып яшәгән.

Милләтемнең тугрылыгын әйтәм:

Җан аямый яклар төяген

Ничәмә мең еллар киртәләгән,

Ныгытмага бурап сөяген.

Ил-йортымның сабыр тотанагы

Җырга салыр булса гомерне,

Күп халыклар, зәвык үзгәрткәндә,

Борынгыдан чакыра моң-көйне.

Бигрәк затлы йола-гадәтеңә

Зарар салса рухы тайганнар,

Хәтер дигән гамьнең рәнҗешеннән

Ишелеп төшәр гарьчел таулар бар.

Аһ, Уралым,

Күңелем кыйблалары,

Илһам, кодрәт тулы ил-төяк.

Иңе төшкән ил анасы төсле,

Ырыс-котың сулып, уңса төсе,

Ил-йорт мәхрүм булыр биг(е)рәк.