Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 5

Ачылмастай капка төпләрендә

Торганым да булды, –

Кичердем.

Дуамаллык белән чәбәләндем,

Давылларга чумып исердем.

Упкын читләп үттем тау сыртыннан,

Булмады ла түгел,

Булды бит.

Килештерми күпләр йөзен бозды:

Ни бетмәгән хыял колы, дип.

Төн эчендә айга гашыйк идем,

Кояш-Тәңре булды көндездә.

Ошатмасагыз да,

Дәгъвалыклы

Булмадым ла инде мин сезгә.

Битәрләмәс элек,

Үзем әйтәм:

Үрсәләнсәм дә бит –

Кыйблам бар.

Кануннарны инкяр итмим лә ул,

Җанда алга әйдәр илһам бар.

Мәйдан гына тулы бәйрәм чакта

Керфекләрем булса чыланган,

Сез әйтерсез микән

Кылана дип…

Иңрәү иңә никтер җиһаннан.