Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 13

Кояш күргән, ай күзләгән дә юк, –

Ишелеп кенә бара сор(ы) болыт.

Күңел кайтыр көннең эчләрендә

Сының гына яши моң булып.

Синең хакта куркам уйларга да…

Җәннәт төсле күңел биләмәң

Уйсуының бозар манзарасын

Кыр казыдай шыксыз күләгәм.

Җим эзләүдән түгел,

Ямь күзләүдән

Үксегәндә үксез бу җаным,

Җиһаныңның ахак гөмбәзләрен

Караш белән генә иңләдем.

Зилзиләләр кубып, туфан калкыр,

Уй төйнәсәм синең турында.

Күләгәм дә артык,

Сизеп торам,

Бигрәк камил асыл дөньяңда.

Кояш күргән, ай күзләгән дә юк, –

Көннәремә хаким сор(ы) болыт.

Син яшисең миндә әсирлектә,

Мәхрүмлеккә дучар уй булып.