Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 3

– Арттарак бул,

Бу тирәдә

Бозасың манзараны.

Матур түгелсең, ипсезсең,

Сөмсерең кап-караңгы.

Этәләр-төртәләр шулай,

Комарны көчкә тыям.

Кайчакта түзәм-түзәм дә

Берәр эш бозып куям.

Олы кара давыл куба:

– Әйттек бит юньсез, диеп,

Берегәмени бүреккә

Бүре нәселле киек.

Әнә бит ул нинди эре,

Үзен әллә кем күрә. –

Бурзайлар булса ни ачу,

Көчекләр шулай өрә.

Һәм аркага тондыралар, –

Шул да булдымы уен.

…Мине барыбер

Җир шарыннан

Төртеп төшерү кыен.

МИЗГЕЛЛӘР

Апрель белән мартны яратмыйм мин,

Өшәндергеч көннәр – япь-ямьсез:

Мәңге сөю вәгъдә итә торган

Исерек зат сыман килбәтсез.

Июль белән августны мин көтәм:

Ай тышаулы, Кояш җигүле;

Бәрәкәте, бәхет-түле асыл, –

Әйтерсең лә халкым күңеле.

Сентябрьдә суттан сытыла язам,

Шигырьләрем – йөрәк телемем.

Вакыты җитеп, кодрәт-гайрәт иңгән

Шәраб төсле тузгый зиһенем.