Читать книгу Die beginsel van stof - Breyten Breytenbach - Страница 18

O Here, wanneer jy weer hierlangs verbykom –

dink aan oom Martin, aan Daantjie, aan my ma …

Maak hulle wakker sodat hulle nog net één keer

mag sien hoe wonderbaarlik is hierdie wêreld,

nog één keer opgewonde soos perde op stal

die vars oggendlug van oneindigheid mag ruik

Oukei, ek weet, ek weet ons het alles opgefok –

maar o Here, skud die stof uit hulle beendere

sodat hulle nog net één keer mag hoor hoe jubel

die nagtegaal in die kloof, mag sien – nee voel

hoe bloos ons aarde soos ’n ryperwordende appelkoos

wat wangdraai ooste toe as die nag haar onttrek

Moenie snoep wees nie, o Here – gee, géé

vir oom Martin, vir Daantjie, vir my ma en al die geslagte

dooies één oogknip se onthou in hierdie benoude

ewigheid van verdwyning, opdat ons almal

onder die kors vergetelheid vir ’n stonde in die tombe

weer die bons van lewe vir jou onthalwe mag deel.