Читать книгу Die beginsel van stof - Breyten Breytenbach - Страница 6
’n voetnoot onder die nag van geskiedenis
Оглавлениеin die nag toe alles swart
verbrand is tot ’n kruis van as
teen die blinde ruit
en die hond se blaf ’n donker vlieër
weggewaai in die donkerte
na waar die maan
skeur soos die kiel van ’n sinkende skuit
het ek my taal gedroom
die titelblad swart besmeer
met tekens nou onontsyferbaar rou
en binne die boek
het ek my afbeelding
drie keer gesien staan
eers tussen dooie vriende
met die bespikkelde treurige gesigte
van honde wat direk in die blinde lens staar
terwyl hulle gedagtes soos leë glase
draai in die hande
en ek was daar
met dun nek en snor
ons gedigte is slawe elk met ’n volle wuif
vere fier op die kop
toe in ’n tableau by afskeid
in die tuin van die nag
met mantel en ’n hoed wit hare
my moeder ’n bejaarde maagd in my omhelsing
en verder terug
in die voue van verheue
ook ander vertroudes as fakkels van vergeet
was ek nou die profeet
weggestuur om te bespied of daar lewe
is in hierdie wêreld
of die sinnelose balling teruggekeer om te sê
ons taal was ’n voetnoot
onder die onleesbare bladsy geskiedenis?
’n laaste keer op ’n bank in die leë tuin
van ’n malhuis vir aftandse verjaardes
as geraamte met ’n bietjie bitter vlees
toegewikkel in die kombers
en wilde kuif en oë blinde albasters
buig en prewel buig en prewel
baie woorde o baie woorde
maar net die gefluister van dooie slawe
maar nie genoeg om keep of skip te maak nie
en buite die boek verby alle luister
die blaf en die wind en die as
van maan in donker water
