Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 26

Dlaczego czujesz to, co czujesz? Skąd się bierze strach przed zaangażowaniem, pełnym wykorzystaniem swojego potencjału i koncentracją na jaśniejszej stronie życia? Które z metod emocjonalnego radzenia sobie ze światem ci służą, a które szkodzą? Te jakże ważne pytania stanowią istotę psychologicznych badań nad emocjami i zachowaniami. Każdy z nas powinien poznać psychologiczny obraz własnego „ja” – tylko wtedy niezdrowe schematy zachowań nie będą hamować naszego rozwoju. Obraz wszystkich terapeutów świata, wspólnie z pacjentami walczących o rozwiązanie najpoważniejszych problemów, daje mi szczególną motywację. Dwoje ludzi siadających twarzą w twarz i rozmawiających o samorozwoju to z pewnością szlachetne przedsięwzięcie. Doświadczyłam tego procesu z obu stron. Jednym z moich zadań jako psychiatry jest wspieranie pacjentów w dochodzeniu do psychologicznych wniosków, które po wydobyciu się z próżni zaczynają świecić wszystkimi kolorami tęczy – dzięki terapeucie również i ja mogę doświadczać tej magii. Bez względu na to, czy staram się pomóc, czy o pomoc proszę, za każdym razem nie mogę wyjść z podziwu. Pragnę tych rozbłysków jasności, które ułatwiają mi odczuwanie, wyzwalają mnie, pomagają mi pozbyć się niejasności i poznać własne sekrety.

Przedstawiam pierwsze uwagi dotyczące możliwości wykorzystania psychologii jako źródła wyzwolenia serca i umysłu. Koncentruję się przy tym na jednej zasadzie: „Nie jesteś taki, jak twoi rodzice”. Zasada ta ma ogromne znaczenie dla wolności emocjonalnej, ponieważ mówi o tym, jak powinniśmy traktować siebie oraz wszystkich tych, którzy są nam bliscy.