Читать книгу Өтерләр юк йөрәк тибешендә - Назиба Сафина - Страница 4

Мин җиргә түбән төшкәнмен,

Ә гавам карый күккә.

Шундый да тирән төшкәнмен,

Терәлгәнмен иң төпкә.

Ә кеше кошка кызыга –

Очканга, канатлыга.

Мин исә иярә алмыйм

Җәяүлегә, атлыга.

Мин төшкән тирәнлек, беләм, –

Халкым йөзгән тирәнлек.

Җанны батырыйммы әллә,

Хакыйкатькә керәм дип?..

Ә халык дигәнең гали, –

Җанын җибәрми төпкә,

Үзе батса бата, әмма

Җанын ул чөя күккә!