Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 17

Күк – юылган зәңгәр кафель,

таштан ташка су ага…

Яз шигыреңне, каләм әһеле, –

ак каурыйлар елгада.

Яр өстеннән аска очты,

ташка төште чикләвек…

Менә сиңа көзге почта:

«Җәең килә чикләнеп.

Ичмасам, бу ярны, талны

күзләреңә алып кал!»

…Салмак кына йөзеп калды

без тотмаган балыклар…