Читать книгу Wybierz szczęście - Sonja Lubomirsky - Страница 130

W 1999 roku w czasopiśmie „Archives of Internal Medicine” opisano wyniki imponującego badania dotyczącego ćwiczeń fizycznych. Do udziału w badaniu zaproszono mężczyzn i kobiety w wieku pięćdziesięciu lub więcej lat. Wszyscy uczestnicy cierpieli na kliniczną depresję. Podzielono ich losowo na trzy grupy. Uczestnicy pierwszej grupy wykonywali przez cztery miesiące ćwiczenia aerobowe. Uczestnicy drugiej grupy brali przez cztery miesiące lek antydepresyjny zoloft. Uczestnicy w trzeciej grupie wykonywali ćwiczenia, a oprócz tego zażywali zoloft. Sesje ćwiczeń fizycznych pod nadzorem badaczy trwały po 45 minut i były prowadzone po trzy razy w tygodniu. Uczestnicy jeździli na rowerach, spacerowali i uprawiali jogging z umiarkowaną albo dużą intensywnością. Po czterech miesiącach uczestnicy we wszystkich trzech grupach odczuwali mniej objawów depresji, wykazywali mniej postaw dysfunkcyjnych, mieli większe poczucie szczęścia i wyższą samoocenę. Ćwiczenia aerobowe okazały się w walce z depresją nie mniej skuteczne niż zoloft i połączenie zoloftu z ćwiczeniami fizycznymi. Jednak ćwiczenia fizyczne są znacznie mniej kosztowne i poza zmęczeniem nie wywołują negatywnych skutków ubocznych. Co ciekawe, w sześć miesięcy później uczestnicy w grupie wykonującej ćwiczenia fizyczne rzadziej miewali nawroty depresji niż ci, którzy brali zoloft i nie ćwiczyli. Pomyśl tylko: sześć miesięcy[3].

Nie od dziś mówi się, że ćwiczenia fizyczne poprawiają samopoczucie. Jednak fakt, że aktywność ruchowa okazała się skuteczniejsza od antydepresantów, zaskoczył nawet mnie. Czy program ćwiczeń w opisanym badaniu poprawił samoocenę uczestników i dał im poczucie, że są w czymś dobrzy? Czy leki antydepresyjne dały uczestnikom przekonanie, że to chemia - a nie oni sami - poprawiła ich samopoczucie (tj. „Moja depresja ustąpiła dzięki lekom” kontra „Pokonałem depresję, ponieważ podjąłem wysiłek i zacząłem ćwiczyć”)? Tak czy inaczej, to badanie wykazało, że ćwiczenia fizyczne korzystnie wpływają na nasze zdrowie i samopoczucie. Ruch rozładowuje stres i relaksuje, uzdrawia (zwłaszcza gdy chorujemy na serce albo mamy raka), ogranicza ryzyko wystąpienia wielu dolegliwości (cukrzycy, raka jelit, nadciśnienia), wzmacnia kości, mięśnie i stawy, poprawia jakość życia, daje zdrowy sen, podnosi sprawność umysłu (zwłaszcza u seniorów), a także pomaga kontrolować wagę ciała. Osoby starsze prowadzące siedzący tryb życia osiągają szczególnie trwałe korzyści z ćwiczeń fizycznych - spacerowanie, treningi odpornościowe i ćwiczenia rozciągające łagodzą u nich depresję i poprawiają ich samoocenę, a pozytywne skutki tego są widoczne nawet przez pięć lat. Wreszcie, jak pokazują ankiety i badania interwencyjne, ćwiczenia fizyczne podnoszą poczucie szczęścia skuteczniej niż jakiekolwiek inne działania. Czy to ci wystarcza?