Читать книгу Белорусский дневник – 2022 - Владимир Николаевич Кулик - Страница 11

Ад чаго арытмія ў сэрцы?

Уцякала ад смерці.

Ад чаго туман у галаве?

Чужым розумам жыве.

Ад чаго баліць жывот?

Ад сямейных згрызот.

Ад чаго трашчаць косці?

Ад злосці.

Ад чаго свярбяць вочы?

Ашукаць хтосьці хоча.

Ад чаго баляць зубы?

Ад сквапнасці.

Ад чаго трасуцца рукі?

Ад зайздрасці.

Ад чаго ледзь ходзяць ногі?

Ад гультайства.

Ад чаго смаркач пад носам?

Ад зазнайства.

Ад чаго закладвае вушы?

Ад раўнадушша.

                                             * * *

Тасуе памяць дзён былых калоду —

На чым даўно пастаўлена пячаць.

Дарма карціць ёй нанава пачаць

Шукаць у іх цяпло і асалоду:

Няма ў душы жаданага спакою —

Там рэй вядуць памылкі і грахі,

Не вытрасці ніяк з яе трухі.

І са спагадай шчыраю людскою

Не змыць з гадоў, пражытых мною, плесню —

Сама аднойчы сыдзе ў небыццё.

Ды, дзякуй Богу, доўжыцца жыццё,

І сэрца прагне, сэрца просіць песню.