Читать книгу Белорусский дневник – 2022 - Владимир Николаевич Кулик - Страница 14

Вясёлая пара – вачэй азеляненне,

Як грэе кроў твая вітальная краса!

Люблю прыроды трапяткое абуджэнне —

І водар пахкага зяленіва ў лясах,

Пяшчоту промняў сонца, свежае дыханне

Усёй ваколіцы, блакіт над галавой,

І покліч вечнага, сустрэчнага кахання,

Надзей загадкавых і светлых мар сувой!