Читать книгу Каеннар сары иде - Хәсән Туфан - Страница 55

Беребез дә безнең, оланнар,

Хәмернең колы түгел.

Тик алга куйган ризыктан

Берәү дә олы түгел.

Бүген без гамьне дә зарны

Тышкары атыйк әле:

Бу хәләл ашның-ризыкның

Тәмнәрен татыйк әле.

Гомернең шундый кадерле,

Хәерле кичәләре,

«Мең дә бер кичә» шикелле,

Шигырьгә күчәр әле.

Безнең бу гөрләп утыру –

Үзе бер гомер бит ул.

Җәннәткә кергәч тә әле,

Төшләргә керер бит ул.