Читать книгу Ихлас тойгылар / Искренние чувства - Илдус Гыйләҗев - Страница 87

Тешләмәдем, күрдем генә,

Узып кына киттең лә.

Сине уйлап таң аттырам,

Хыялыйлар иттең лә.

Тыелган зат идеңме соң,

Кем күрсәтте җәһәттән.

Сөрделәр, Адәм шикелле,

Тыныч төнем-җәннәттән.

Әллә берәр гөнаһым бар,

Үч аламы Алласы?

Җәза күрәм, авыз итми

Сине – оҗмах алмасын…