Читать книгу Tajemnice walizki generała Sierowa - Iwan Sierow - Страница 27
Rozdział 3
W LUDOWYM KOMITECIE BEZPIECZEŃSTWA
Luty–czerwiec 1941 roku
„Granicy nie przekraczać!”
ОглавлениеPo powrocie z republik nadbałtyckich zająłem się sprawami bieżącymi. Muszę wyznać, że nie podobał mi się „bagaż”, jaki zabrali ze sobą z NKWD Mierkułow, Kobułow i inni działacze stamtąd. Pozostało wiele zaplątanych, niedokończonych spraw.
Gruzini, Ormianie oraz ich zwolennicy nadal trzymają się w kupie, tylko ja jestem ten „obcy”, z Ukrainy, w dodatku nawet nie czekista, tylko wojskowy.
Wszyscy oni spodziewają się pochlebstw, umizgiwania i lizusostwa. Ode mnie tego się nie doczekają. Nie mam zamiaru się poniżać i wymieniać swego sumienia na dobre stosunki z kimkolwiek i dla dogodzenia komukolwiek. Nigdy w życiu…
W pracy wszystko niby układa się normalnie, ale w sercu czuję jakiś niepokój. Często wydzwaniam do miejscowości nadgranicznych – do obwodów lwowskiego, brzeskiego i innych. Odpowiadają mi: „Wszystko w normie”, ale mimo to nakazuję im, by starannie pilnowali Niemców.
1 maja w stolicy odbyła się wielka parada i manifestacja – wszystko przeszło dobrze, technika nie zawiodła. Wszyscy się cieszyli, że mamy silną Armię Czerwoną.
Na uroczystym wieczorze dla absolwentów Akademii Wojskowej 5 maja Stalin powiedział, że sytuacja międzynarodowa jest skomplikowana, dlatego należy w jednostkach wojskowych umacniać dyscyplinę, zwiększać moc bojową Armii Czerwonej69. Na przyjęciu był w dobrym humorze.
6 maja wyszło postanowienie Prezydium Rady Najwyższej o nominacji Stalina na stanowisko przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych. W.M. Mołotow został jego pierwszym zastępcą i ministrem spraw zagranicznych.
Dowiedziałem się od pracowników KC, że Politbiuro bardzo poważnie podeszło do tej sprawy. Postanowiono, dla umocnienia prestiżu kierownictwa i ZSRR, mianować Stalina szefem rządu. M.I. Kalinin, K.E. Woroszyłow i inni wyrażali przy tym poważne zaniepokojenie w związku z prowokacyjnym i agresywnym zachowaniem III Rzeszy.
12 maja dodatkowy ból głowy. Do Londynu przyleciał nagle wysłannik Hitlera – Hess*. Od czekistów żadnych sygnałów nie otrzymywaliśmy. Nie wiemy, co o tym sądzić. Agencja TASS podała, że Hess ma problemy psychiczne i dlatego zdecydował się na ten desperacki krok. Pożyjemy – zobaczymy70.
14 czerwca opublikowano komunikat TASS, że w Londynie i innych stolicach rozpowszechnia się pogłoski, że jakoby nadchodzi wojna ZSRR z Niemcami i że niby III Rzesza wysunęła pretensje terytorialne, odrzucone przez Związek Sowiecki. Dlatego Niemcy koncentrują wojska przy granicy z ZSRR w celach agresywnych i że ZSRR usilnie szykuje się do wojny.
Pogłoski te są bezpodstawne – czytamy dalej. Odpowiedzialne koła ZSRR upoważniły TASS do oświadczenia, że III Rzesza nie wysuwała pretensji terytorialnych wobec ZSRR i że jeśli Niemcy będą przestrzegały warunków odpowiedniego sowiecko-niemieckiego paktu, to ZSRR również będzie je dotrzymywał. Przerzucenie uwolnionych na Bałkanach jednostek niemieckich nad granicę z ZSRR, jak rozumiemy, nie ma związku ze stosunkami sowiecko-niemieckimi i że zaplanowane letnie manewry Armii Czerwonej stanowią wyłącznie doroczny sprawdzian gotowości bojowej i nie wolno ich rozpatrywać jako działań wrogich wobec III Rzeszy.
Jak wynika z tego komunikatu, golikowowski i kuzniecowowski sposób myślenia oraz ich dezinformacja w KC musiały w znaczącym stopniu wpłynąć na jego treść. Z mojej rozmowy z Mierkułowem wynikało, że sprawy wyglądają poważnie i nasz rząd jest zatrwożony.
69
5 maja 1941 r. na okolicznościowym przyjęciu Stalin po raz pierwszy publicznie oświadczył, że wojna z III Rzeszą jest nieunikniona.
70
Prawdziwe pobudki lotu drugiego człowieka w partii nazistowskiej, R. Hessa, dotychczas pozostają zagadką historyczną. Podaje się różne wersje – od tymczasowego zaćmienia umysłowego do sprowokowanej przez Churchilla próby zawarcia separatystycznego pokoju i sojuszu wojskowego z Wielką Brytanią.